Би өөрийгөө намарт дургүй гэж боддог байлаа. Учир нь хүйтнийг, даарахыг юу юунаас илүү үзэн яддаг болохоор, намар надад удахгүй хүйтэрнэ, тэгээд өдөр бүр даарна гэх уйт хүлээлтийг мэдрүүлдэг болохоор таатай санагддаггүй байлаа. Гэтэл ертөнцийн өөр тивд ирээд налайсан урт намрыг үзээд бодол минь хэрхэн өөрчлөгдөхийг харан гайхаж сууна.

Намар хүн өөрийнхөө бодлын гүнд илүү шигдэж, мухрынхаа мухраас өөрийгөө эрж олох гэж тэмтэрдэг юм шиг.

Хүний хүсэл эрмэлзэл хийгээд оюун ухаан ихэнх тохиолд хоорондоо тэмцэлдэн зөрчилдөж, хэн хэндээ буулт үл хийх ч буруу эргэхэд нь зөв рүү чиглүүлж, буцаж халирахад нь татаж чангаасаар нэгэн биед оршин байдаг буй за. Яг л хайр нь гаднаа хал нь дотроо ханьсан нэгэн насыг үдэх ижил хосууд шиг л...

Өвөрмөц нэртэй уг номын агуулга нь хүсэл, хяслын зааг ба бодит байдал, төсөөлөл хоёрын тэнцэтгэл дээр жинлэж бичсэн зохиол мэт санагдлаа.



Зохиолын үйл явдал нь 17-хон настай залуугийн нэгэн ариун хайрын түүхээр эхлэх бөгөөд түүний үнэнчээр хайрласан охин нь гэнэт алга болсноор үйл явдал өрн...

Төөрөгдөл дунд амьдарч буйгаа мэдэхгүй нэгэн насыг барах шиг төөрөгдөл гэж хүний амьдралд үгүй шиг. Итгэл үнэмшил бол бидний оршин байх үнэт зүйл мөн хэдий ч бодит ертөнцөөс алсарсан хэтийдсэн үзэл бодол, туйлширсан хүсэл тэмүүлэлтэй нэгдэхээрээ хэнийг ч ялгахгүй харанхуй ангал руу хөл алдахад хүргэх эрсдэлтэйг эргэцүүлж ухаарах нь чухал буй за. Ийм нэгэн бодол нэрж “Эзэнт гүрэн” хэмээх сүртэй нэртэй номыг уншиж жаргаалаа.

“Колончилол хэзээ ч дуусаагүй, ердөө цахим орчин руу шилжсэн төдий”